getest vragen

Gastblog: Hoe ben ik getest?

Categorieen:Life

Geen reacties

MC Kleuver is blogger en heeft autisme. Hij wilde graag gastblogs schrijven. Zelf vind ik het zeer interessant omdat mijn zoon ook autisme heeft. De vorige keer schreef MC Kleuver al over zijn autisme. Hij zal meerdere gasblogs schrijven voor Rulesbyrosita.nl. Bij deze een gastblog van MC Kleuver over hoe hij getest is op autisme. MC, wederom bedankt voor je mooie blog!


[tg_divider style=”normal”]

Het begon op de basisschool. Sommige dingen waren bij mij ‘anders’ dan bij anderen. Het ging moeilijker of beter. Om het maar even zo zwart-wit te schetsen. Daarom ben ik veelvuldig getest op autisme. Er moest actie worden ondernemen en ik moest dingen gaan leren. Eén van die dingen waren emoties. Zo ging ik in 2004 naar een sociale vaardigheidstraining. Als ‘De Masters’ kregen we in tien weken een hele cursus. Als een achtjarige jongen zat ik hiertussen. Regelmatig wordt hier op teruggeblikt. ‘Heb je de rode pet weer op?’ is een kenbare uitspraak thuis.

Op de middelbare school werd het een beetje anders. Nieuwe dingen als presentaties en mondelingen deden hun intrede. En ik vond het doodeng. Om in mijn derde jaar een persoonlijk begeleider te kunnen krijgen, werd ik voor de zoveelste keer getest op autisme. gelukkig werd ik getest op school. Dit vond ik zeer prettig. Zo hoefde ik niet naar een onbekende locatie en kon ik de rest van de dag mijn lessen volgen.

Degene die de test afnam, was een vriendelijke vrouw. Ze legde de verschillende taken goed uit. Ik weet nog goed dat ik een puzzel in elkaar moest leggen, verschillende taken met taal, maar ook het maken van een logische volgorde die ik moest aanvullen. Dit werd gedaan met verschillende figuurtjes. Als ik me niet vergis, moest ik ook een vragenlijst invullen. Een hele uitgebreide waarin alles werd gevraagd over planning en communicatie. Ik geloof dat ik in totaal twee uur in het kamertje heb gezeten.

De zomer afwachten

Zoals ze al gezegd hadden, moest ik de zomer afwachten totdat ik zou horen wat de diagnose was. Uiteindelijk moest ik op school komen en kreeg ik te horen dat ik was diagnosticeerd met PDD-NOS. Eén van de oude diagnoses van het autisme spectrum stoornis. Ik was blij. Dat weet ik nog. Een hele opluchting vond ik het om voor de aanvang van het nieuwe schooljaar te horen dat ik begeleiding kreeg. Zo kon ik met een gerust hart het derde schooljaar ingaan.

Bron foto: Pixabay

Plaats een reactie