Dit heb ik geleerd dankzij mijn beperking.

Een paar dagen geleden kwam ik deze mooie vraag van Dislabelty tegen op Twitter met de bijbehorende hashtag #DankzijMijnBeperking. Er werd gevraagd wat je beperking toevoegt aan je persoonlijkheid en wat je daardoor anders doet.

Ik moest even nadenken over wat mijn antwoord zou zijn. Ik vind het een hele mooie vraag, die samen met alle gegeven antwoorden zorgt voor bewustwording, kracht, hoop en positiviteit. Mijn antwoord geef ik in deze blog omdat het hier hoort en omdat 280 tekens wat kort is, tenzij ik een heel draadje schrijf natuurlijk.

Wat maakt jij jou dankzij je beperking? Wat heb je geleerd? Wat doe je dankzij je beperking? Privé, zakelijk, liefde of gewoon in je leven.#DankzijMijnBeperking

— Dislabelty (@dislabelty) July 6, 2019

Dit maakt mij dankzij mijn beperking

Door mijn cerebrale parese ben ik juist heel erg zelfredzaam op een bepaalde manier. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor en prijs ik me gelukkig mee, want ik weet ook dat dat niet voor iedereen is weggelegd, zelfs niet voor mensen zonder handicap.

Ik woon zelfstandig samen met mijn gezin. Ik heb lange tijd alleen met mijn zoon gewoond. Toen kwam echt alles op mij neer. Het was een vrij eenzame tijd, maar toch vind ik het goed dat ik dat heb doorgemaakt, want het heeft me echt zelfstandig gemaakt. Ik regelde alles zelf. Ik had wel huishoudelijke hulp van de thuiszorg omdat schoonmaken voor mij te zwaar is. Maar ook dat zie ik als zelfstandigheid omdat ik daardoor onafhankelijk ben van familie en vrienden. Nu waren die niet in de buurt in mijn vorige huis, dus huishoudelijke hulp was echt noodzakelijk.

Zelfstandig

Ik kan het niet bestaat niet in mijn woordenboek

De woorden “dat kan ik niet” komen eigenlijk nooit in mij op. Ik wil het niet eens gebruiken voordat ik het echt heb geprobeerd. Wat voor de meeste mensen zonder handicap dingen als schoonmaken, koken, boodschappen doen, ergens naar toe gaan, etc. vanzelfsprekend is, is dat voor mij niet zo. Ik weet dat dit ook geldt voor andere mensen met een beperking.

Ik wil dingen echt geprobeerd hebben, daar leer je een hoop van. Want wat is er nu zo erg als er iets mis gaat? Ja dan eet je maar een bijna verbrandde tosti of stinkt je huis een paar weken naar de rook, omdat je eten aangebrand is. Maar gewoon iets uitproberen en doen moet je juist doen om te weten of je iets kunt of niet.

Zelfstandigheid + Doorzettingsvermogen + Positiviteit + Realiteit = Mijn kracht

Voor mij zijn deze woorden magisch. Als je mij in een aantal woorden zou omschrijven, zouden deze woorden daar zeker bij horen. Dit zijn ook de woorden waar mijn blog om draait. Veel dingen kan ik praktisch gezien niet, vanwege mijn handicap, maar ik weet wel hoe het moet en ik kan het je uitleggen. Nee, strijken kan ik gewoon niet, maar ik weet wel hoe het moet en ik kan het je uitleggen. Daar zit ook een groot stuk zelfstandigheid in.

De bovenstaande woorden vormen samen mijn kracht, zonder deze “formule” was ik nooit zover gekomen. Was ik geen blog begonnen, had ik niet zelfstandig gewoond en zat ik niet bij de Realisten Academie (die mij ook weer een hoop heeft gebracht).

Ik ben veel bezig met dit onderwerp en probeer anderen dit via mijn blog mee te geven. Natuurlijk probeer ik dit ook aan mijn zoon te leren, maar dat is niet makkelijk. Toch denk ik dat het mij wel zal lukken.

Maar ook nog een hoop te leren

Aan de andere kant heb ik ook nog een hoop te leren. Zo kan mijn communicatie naar anderen echt vele malen beter. Ik kan dat door te schrijven, zoals hier op mijn blog heel goed. Maar dat is natuurlijk niet altijd de juiste vorm. In gesprekken met anderen gaat het juist vaak mis, Doordat het letterlijk een chaos is in mijn hoofd, vergeet ik heel veel. Vaak heb ik al iets in mijn hoofd, maar betrek ik anderen daar niet bij en loopt het verkeerd af. Ook bij het vragen en krijgen van hulp is goed communiceren heel belangrijk vind ik.

Ditzelfde geldt ook voor plannen en organiseren. Dat loopt vaak nog helemaal in de soep. Hoewel ik soms wel goede dagen heb. Ik heb er geen overzicht over. Daardoor ga ik juist vaak over mijn eigen grenzen heen. Ik eis ook best veel van mezelf, met als gevolg dat ik dat ook van anderen doe onbewust. Ik denk dat dit laatste ook een stukje bewijsdrang is: Ik kan het allemaal wel! Nee ik kan het niet. Niemand kan ik het allemaal, ook mensen zonder handicap niet.

Emoties

En mijn emoties. Je verwacht het misschien niet van mij, maar ik heb veel boosheid en angst in mij. Ook kan ik me negativiteit aantrekken, terwijl ik van mezelf juist positief ben. Dat maakt me onzeker. Die onzekerheid is nergens voor nodig en belemmert al het bovenstaande. Daarom volg ik nu ook therapie. Sowieso is het lastig om mijn eigen emoties goed onder controle te krijgen door mijn CP, maar het is wel goed om hier mee om te leren gaan en sommige dingen te leren accepteren en te verwerken.

Zo heeft iedereen wel wat te leren. Maar ik weet wel waar mijn kracht ligt en waar ik goed in ben. Wat mijn goede eigenschappen zijn. Die goede eigenschappen heb ik echt wel geleerd door mijn beperking.

En nu de vraag aan jou:

Wat maakt jij jou dankzij je beperking? Wat heb je geleerd? En wat doe je dankzij je beperking? Privé, zakelijk, liefde of gewoon in je leven. (Vraag afkomstig van Dislabelty)