Wanneer ik aan iets nieuws begin, is het altijd weer uitzoeken hoe ik het beste mijn energie moet verdelen. Ik ben vorige week begonnen met werken bij een werkervaringsplek. Ik werk nu 2x 3 uur per week thuis. Dat ik niet hoef te reizen scheelt al een hoop energie. Door de cerebrale parese is mijn energie beperkt. Het is daarom erg belangrijk om de beperkte energie goed te verdelen over de hele dag en week. Maar hoe doe je dat? Het is wel wat puzzelen. maar de lepeltheorie helpt om het uit te leggen aan de hand van lepels.
De lepeltheorie
De lepeltheorie is bedacht door Christine Miserandino, die zelf ook minder energie heeft, vanwege haar aandoening. Christine wilde aan een vriend uitleggen hoe het voelde om om te gaan met verminderde energie. Het enige wat ze bij de hand had waren lepels. Ze legde uit dat iemand zonder handicap of ziekte genoeg energie heeft wanneer diegene opstaat. Voor iemand met een handicap of ziekte is die energie beperkt. Die persoon heeft maar 10 lepels op een dag te verdelen. Zo is opstaan en aankleden 1 lepel, vervolgens ga je ontbijten en de vaatwasser uitruimen, dat kost weer 1 lepel, dan ga je je huis schoonmaken, dat kost dan bijvoorbeeld 2 lepels etc. Het beste is natuurlijk wanneer je lepels overhoudt aan het einde van de dag, maar dat lukt niet altijd. Dan moet je rust nemen. Verbruik je meer energie/lepels dan dat je hebt, dan heb de de volgende dag nog minder lepels tot je beschikking omdat je nog moet bijkomen van de vorige dag. En daarbij komt nog dat niet iedereeen altijd even fit en energiek opstaat. Ik in ieder geval niet.
Dat is in het kort de lepeltheorie. Deze theorie dat iemand met beperkte energie keuzes moet maken in wat hij of zij op een dag doet om de energie goed over de dag te verdelen. Het is hier en daar puzzelen, maar het geeft wel inzicht.
Puzzelen voor afgelopen maandag
Ik heb de dag ervoor bedacht hoe ik wilde dat de maandag eruit kwam te zien. In de ochtend heb ik mijn hele Flylady ochtendroutine gedaan en daarna ging ik aan het werk. Hoeveel lepels ik precies heb verbruikt weet ik niet. Toen ik klaar was met werken, heb ik wat gegeten en heb ik de rest van de middag niks meer gedaan. Dat hoefde ook niet omdat ik ’s morgens alles had gedaan. Ik was best moe, maar niet moe genoeg om even te slapen. Later op de middag ben ik wel even naar bed gegaan, zodat ik genoeg energie had om mijn zoon te helpen met koken. Ik kan hem nog niet alleen in de keuken laten, dus daar moest ik gewoon bij zijn. ’s Avonds heb ik nog mijn korte avondroutine gedaan. Ik was best trots op mezelf, want ik was de hele dag vrij productief en heb rust genomen, wanneer ik dat nodig had.
