laatste start Uitzicht op Nijmegen

Revalidatie week 13, de laatste dag

Categorieen:Persoonlijk

16 reacties

Deze week is het echt de laatste week van de revalidatie. Eigenlijk was het maar een dag, waarop ik voor de laatste keer ergotherapie had en een gesprek met maatschappelijk werk. In eerste instantie wilde ik een ander artikel schrijven, maar ik merk dat ik daarvoor nu te weinig energie heb en aangezien dit artikel maar over een dag gaat, heb besloten dit artikel vandaag te publiceren.

Dinsdag 28 maart

Vandaag had ik dus een gesprek met maatschappelijk werk. We hadden het over vorige week, een week die voor mij heel erg emotioneel was. Ik merk namelijk dat deze gebeurtenissen mij erg veel energie kosten en ik daarvan nog aan het bijkomen ben. We hadden het over het stoppen met de opleiding en de andere gebeurtenissen in de afgelopen week. Wat ook ter sprake kwam is dat ik soms van die dagen heb dat ik heel erg kan piekeren. Dat kost me op zo’n dag dan zoveel energie en het slokt alles op. Ik kom op zo’n dag gewoon nergens aan toe. Wel vertelde ik erbij dat ik maandag van het piekeren af ben gekomen door even met een vriendin te bellen.

Voor het eerst kipfilet gesneden.

Ergotherapie

Ik had ook een afspraak met de ergotherapeut. Mijn succeservaring van afgelopen donderdag kwam ter sprake. Ik had een afspraak met de revalidatiearts. Toen ik onderweg was, reed mijn trein niet verder dan Arnhem Centraal. Er was een wisselstoring tussen Arnhem en Nijmegen. Ik wist toen niet goed wat ik moest, beneden stond aangegeven dat de intercity naar Nijmegen wel reed, maar eenmaal boven op het perron aangekomen stond er overal “niet instappen”. Erg verwarrend en omdat de storing net was opgetreden, wist het personeel ook nog niks. Uiteindelijk zat ik in de juiste trein naar Nijmegen. En omdat ik op tijd was vertrokken van huis, kwam ik dus nog op tijd voor mijn afspraak.

Ook vertelde ik dat het plannen stukken beter ging en vertelde ik dat ik zelf kipfilet heb gesneden. Daar was ik natuurlijk erg trots op!

Daarna heb ik mijn laptop erbij gepakt en hebben we bekeken op de website van Albert Heijn, hoe ik zelf de recepten zo kan klaar maken, dat ik niet zoveel tegelijk hoef te doen. Hoewel het stap voor stap koken al een verbetering is, is het beter om het recept opnieuw uit te schrijven voor mezelf.

Als laatste hebben we even naar de typecursus gekeken. Het gaat al erg goed met het typen met een hand en daarbij vijf vingers te gebruiken. Blind lukt nog niet altijd en snel gaat het ook nog niet. Wel vind ik het lastig om met mijn ringvinger de ‘B’ te gebruiken en met mijn middelvinger de ‘N’ in te drukken. Dat voelt gewoon raar op de een of andere manier. Op deze manier typen, vind ik wel een hele vooruitgang, maar het blijft een kwestie van oefenen.

De laatste keer

Dinsdag was het dus de laatste dag. Vorige week, vond ik dat ik er nog niet klaar voor was om te stoppen met de revalidatie. Daar denk ik nu dus anders over. Er was minder te bespreken dan dat ik van te voren heb gedacht. Beide afspraken waren iets eerder afgelopen. Het was ook gewoon klaar.

Wel vind ik het jammer dat ik door omstandigheden niet alles uit de revalidatie heb kunnen halen, maar ik ervaar het zeker niet al een mislukt iets. Ik heb toch veel geleerd.

Ook ga ik de mensen missen. Voor mij is de Sint Maartenskliniek een hele fijne plek en een fijn ziekenhuis. Daar begrijpt iedereen het en er wordt ook echt rekening met je gehouden. Nu moet ik het zelf gaan doen allemaal.

Over 3 maanden heb ik weer een afspraak bij de revalidatiearts en ik blijf in de Sint Maartenskliniek terugkomen, dat is een fijne gedachte.

 

 

16 gedachten over “Revalidatie week 13, de laatste dag”

  1. Wat een heftige periode heb je achter de rug. Goed om te lezen dat de revalidatie je zoveel heeft gebracht dat je nu ook echt durft om zelf verder te gaan. En wat goed dat je een vriendin hebt gebeld toen het even niet ging, dat is een hele moeilijke stap maar het werkt wel! Zet hem op!

    Beantwoorden
  2. Wat een heftige periode. En wat fijn dat je toch op een goede manier een band had / hebt met het ziekenhuis en kliniek. Je hoeft er niet altijd alles uit te halen. Alle stapjes die je leert zijn mee genomen toch?

    Beantwoorden
  3. Mag ik vragen wat het precies voor therapie is? Heel veel sterkte, ik denk dat het niet allemaal meevalt. Sint maartenskliniek is ook een goed ziekenhuis, alleen wij gaan altijd naar radboud

    Beantwoorden
    • Dankjewel. Het was een neurorevalidatie traject. Ik kreeg een neuropsychologisch onderzoek en werd begeleid door een psycholoog, ergotherapeut en maatschappelijk werker. Je kunt ook niet voor alles terecht in de Sint Maartenskliniek, ze zijn gespecialiseerd in alles wat met bewegen te maken heeft. Het Radboudumc is inderdaad ook goed. Daar kom ik voor andere dingen en mijn zoontje is er geboren.

      Beantwoorden
  4. Ik snap dat het moeilijk is om na zo’n intensive periode weer op je zelf te leren vertrouwen. Maar het komt vast helemaal goed en je mag vast terugkomen voor vragen. Veel sterkte

    Beantwoorden
  5. Klinkt als een lastig parcours, maar erg moedig van je! Kleine prestaties kunnen op zo’n moment heel veel betekenen! Lang leve kipfilet 😉 Met kleine stapjes ga je ook vooruit!

    Beantwoorden

Plaats een reactie