Vorige week was ik weer twee dagen in het het ziekenhuis voor de revalidatie. Elke week ben ik op dinsdag en woensdag in het ziekenhuis. In week 7 vroor het nog, maar vorige week was het best aangenaam en kon ik weer met de fiets naar het station. Deze week had ik weer ergotherapie, een gesprek met maatschappelijk werk en een gesprek met de psycholoog.
Dinsdag 21 februari
Vandaag had ik alleen ergotherapie. Ik vind het prettig dat ik voortaan een uur ergotherapie heb in plaats van 2 keer een half uur. En ik heb het idee dat ik nu beter kan oefenen. Ik had een paar verschillende hoesjes besteld waar pasjes in kunnen, zodat ik mijn ov-chipkaart en mijn pinpas goed kan opbergen. Deze heb ik meegenomen naar de therapie om samen met de ergotherapeut te bekijken en uit te proberen.
Als de de telefoon in de hoes zit, moet ik hem wel goed kunnen bedienen en met mijn linkerduim het hele scherm kunnen aanraken. Daarnaast moet ik de camera goed kunnen bedienen en goed bij alle knoppen kunnen. Ook moet de telefoon met case en in de houder van mijn Gorrillapod kunnen plaatsen. De hoesjes met een flap aan de voorkant vielen dus af, alleen de transparante siliconen hoes bleef over. Later heb ik ik een pashouder besteld, die je op de achterkant van je telefoon kunt plakken. Eens kijken hoe dat werkt.
koken en plannen
Ook hebben we het over het koken gehad. Tot mijn grote frustratie heb ik anderhalf uur over het koken gedaan. De ergotherapeut zei dat het juist goed was, omdat ik dan geen stress had tijdens het koken. Ze adviseerde me daarnaast ook te timen hoeveel tijd ik ik nodig heb om te koken. Ik kan ook andere activiteiten timen om te kijken hoe lang ik dan daarover doe. Dit kan helpen om activiteiten beter in te plannen.
Ik kreeg ook het advies om om activiteiten heen te plannen, die ik niet kan verzetten. Hopelijk gaat dat lukken, want dat lijkt me erg lastig.
Toen ik klaar was, ben ik nog even met een vriendin in Nijmegen nog wat gaan eten en drinken. Dat was erg gezellig! We hadden elkaar lang niet meer gezien, dus we hadden veel te vertellen. Na deze afspraak merkte ik wel dat ik behoorlijk moe was. Zo af en toe is het leuk om zoiets te doen, maar dit kan niet elke keer.
Woensdag 22 februari
Vandaag had ik gesprekken met de psycholoog en maatschappelijk werk. Het ging deze keer toevallig bij beide gesprekken over assertiviteit. Assertiviteit is ook een doel van de revalidatie.
Psycholoog
Bij de psycholoog hadden we het erover dat ik vaak niks durf te zeggen omdat ik bang ben dat het niet goed is, of verkeerd uitpakt. Dit is een blokkerende gedachte wat mij dan weer extra energie kost.
Door deze gedachten krop ik dingen op en word ik boos wanneer het eruit komt. Dit is een oorzaak van het vele gepieker van mij. We spraken af dat ik het assertief communiceren ga oefenen op mijn vriend en een van mijn vriendinnen omdat dat voor mij veilig aanvoelt.
Ook bespraken we het boodschappen doen. Mijn vriend en ik gaan 1 keer in de week naar Albert Heijn om boodschappen te doen. Hij doet de ene helft en ik de andere. Meestal is hij sneller dan ik en lees ik vaak niet goed wat er staat, waardoor ik dan weer het verkeerde meeneem. Ik moet dus ook rustig boodschappen gaan doen, terwijl we het allebei juist niet leuk vinden.
Verder hebben we nog wat gesprekken voorbereid en heb ik tips gekregen wat ik kan zeggen in bepaalde situaties. en heb ik het advies gekregen om gesprekken voor te bereiden op papier.
Daarna was het pauze en was er gebak in de wachtkamer van de dagbehandeling van de revalidatie. Het ziekenhuis had hiervoor gezorgd ter compensatie van de overlast die er de zaterdag ervoor was omdat er toen geen stroom was vanwege sloopwerkzaamheden. Toch lekker dat je iets krijgt, terwijl je er zelf geen last van hebt gehad!
Maatschappelijk werk
Dit gesprek ging ook over communicatie, ik kreeg het advies om een standaard zin te gebruiken, wanneer mensen over mijn grens gaan.
Daarna hebben we het over school gehad. Wat ga ik doen? Ik wil eigenlijk niet stoppen, maar als ik heel realistisch ben, denk ik dat het beter is. Als ik ga werken, moet ik zo hard werken om alles te compenseren. Dat ga ik nooit lang volhouden. 99% van mij zegt stoppen, maar 1% wil zo graag die opleiding afmaken. Het lijkt me beter om te stoppen, maar ik vind het moeilijk en eigenlijk wil ik dit helemaal niet. Ik ben er nog niet over uit.
Dit artikel bevat een of meerdere affiliate links. Voor meer informatie, lees de disclaimer.
