6 voordelen (voor mij) van cerebrale parese

Vandaag is het Wereld Cerebrale Parese dag. De dag waarop er wereldwijd aandacht wordt gevraagd voor CP. De kleur groen staat symbool voor cp, dus draag ik groen vandaag. Ook heb ik het poppetje van het logo een groen truitje aangetrokken en mijn blog een groene achtergrond gegeven.

Afgelopen maand heb ik veel over CP geschreven vanwege Steptember. Er valt nog zoveel meer te vertellen over CP, dat ik eigenlijk nog lang niet uitgeschreven ben.

Het hebben van een handicap wordt vaak als iets negatiefs gezien. Het is ook geen pretje om een handicap te hebben, want het heeft toch een grote invloed op je leven. Er zitten dus een hoop nadelen aan vast, maar zoals Johan Cruijff zei: “Elk nadeel heb z’n voordeel.”

Heeft het hebben van CP ook voordelen?

Ik kan natuurlijk niet voor iedereen met CP spreken, alleen voor mezelf. De voordelen die ik ervaar, moet je eigenlijk ook maar met een grote korrel zout nemen, want het weegt niet op tegen de nadelen. Toch wil ik ze graag met je delen. Waarom?  Zie het als Omdenken. Nee het is niet leuk om handicap te hebben, maar net zoals met alles in het leven zijn er ook mooie en soms wel grappige momenten en dingen.

Geen telefoon tijdens het fietsen

Vanwege mijn CP kan ik niet op een gewone fiets fietsen, mijn evenwicht is niet goed genoeg daarvoor. Dus heb ik een driewielfiets. Als ik aan het fietsen ben, kan ik mijn telefoon niet vasthouden. Ik moet sturen en mijn fiets bedienen met mijn linkerhand. Met rechts kan ik alleen maar het stuur vasthouden. Mijn telefoon kan ik ook niet vasthouden met rechts, dus als ik word gebeld, kan ik niet opnemen. Daarom zul je mij nooit bellend op de fiets betrappen. Op 1 juli 2019 gaat het verbod om je telefoon vast te houden als je fietst. Voor mij geen probleem, want ik kan mijn telefoon toch niet vasthouden.

Ik laat me rijden

Ik heb geen rijbewijs. Een rijbewijs halen is voor mij niet heel eenvoudig. Toen ik op de Supportbeurs was, heb ik er wel naar geïnformeerd en mocht ik een stukje rijden samen met een rij-instructeur. Ik moet een medische verklaring hebben van het CBR, voor ik ga lessen. Lessen kan alleen bij een rijschool, die een aangepaste auto heeft. Waarschijnlijk heb ik ook meer lessen nodig om te leren autorijden. Als ik eenmaal een rijbewijs heb, zal ik een aangepaste auto moeten hebben.

Daarnaast schrik ik best snel bij onverwachte situaties. Dat maakt dat ik autorijden ook best eng vind.  Dus ik laat me rijden door mijn vriend in onze auto, of door iemand anders of de trein. Toch wil ik het wel proberen omdat in sommige situaties een auto wel erg handig is.

Hulp

Ik heb nog wel eens hulp nodig van anderen. Bijvoorbeeld: Als ik in de Mac wil eten of bij de Hema, kan ik geen dienblad naar mijn tafel brengen. Dus als ik alleen ben, vraag ik het personeel of ze mijn dienblad naar mijn tafel willen brengen. Dit doen ze ook voor mij. Vaak voel ik me nog wel ongemakkelijk omdat het niet altijd opvalt dat ik CP heb. Ook ruimen ze mijn dienblad voor me op. Dit meld ik wel altijd even.

Als ik met mijn fiets ben, krijg ik zelfs hulp aangeboden. Het komt eigenlijk maar zelden voor dat mensen mij niet helpen als ik het vraag.

Rustig aan

“Haastig spoed is zelden goed” zeggen ze wel eens. Helemaal in mijn geval. Als ik me moet haasten, word ik overvraagd en gaat het mis. En vanwege mijn beperkte energie, kan ik ook niet superdruk zijn. Daar heb ik mezelf mee. Gelukkig accepteren mensen dat in mijn omgeving en weten ze dat ik maar een ding tegelijk kan doen en vooral mijn dag niet te vol moet plannen. Nu moet ik zelf nog toepassen.

Creatief

Als je CP (of een andere handicap) hebt, moet je soms creatief zijn. Bij het openen van een verpakking gebruik ik vaak mijn mond. (Als ik thuis ben, in het openbaar vind ik het wat ongemakkelijk). Ook heb ik geleerd om met een hand blind te typen of mijn broek open en dicht te doen. En zo zijn er nog veel meer dingen waarin ik heel creatief ben omdat als ik het op de gewone manier doe, ik erg afhankelijk ben van anderen.

Lotgenoten

Ze zeggen wel eens dat mensen die homoseksueel zijn, gelijk zien aan iemand of hij of zij ook homoseksueel is. Dat heb ik dus ook! Ik zie gelijk of iemand CP heeft of niet. En soms levert dat hele grappige en leuke situaties op. Maar het meest speciale vind ik toch dat iemand met CP gelijk begrijpt, wat jij bedoelt en hoe het is om CP te hebben. Ik vind het lotgenotencontact in de cerebrale parese groep van de BOSK bijvoorbeeld erg fijn, daar heb ik tijdens mijn revalidatie veel aan gehad. De meest bijzondere lotgenoot voor mij is mijn broer. Samen praten we regelmatig over CP en dat is heel fijn.

Dit waren mijn “voordelen” van het hebben van CP. Allemaal natuurlijk erg relatief en gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Natuurlijk is het geen pretje om CP te hebben en daarom is het zo nodig dat er aandacht is voor CP en niet alleen voor kinderen met CP, maar ook voor volwassenen, ouderen en mensen bij wie CP niet (direct) zichtbaar is.