stop

Ik stop ermee…….

Categorieen:Persoonlijk

23 reacties

Ik heb mijn besluit gemaakt. Ik stop. Wat mij betreft definitief. Ik zie niet in hoe ik hiermee verder zou kunnen met mijn beperking na het horen van de uitslag van het neuropsychologisch onderzoek.

Je hebt het vast al geraden. Ik stop met de opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening.

Ik vind het een hele moeilijke beslissing en vind het heel moeilijk om ermee te stoppen. Het was namelijk ontzettend leuk om te doen, ik was heel erg gemotiveerd en ik ging graag naar school.

Vandaag heb ik een afspraak met de decaan om alles te regelen wat betreft het stoppen met mijn opleiding.

Waarom stop ik?

Zoals je misschien al had kunnen lezen, ben ik in juli 2016 gestopt met mijn derdejaars stage. Ik had me toen voorgenomen om de uitslag van het neuropsychologisch onderzoek af te wachten en daarna pas te beslissen of ik stopte met de opleiding. Dat is nu dus gebeurd.

Uit het onderzoek is gebleken dat de informatieverwerking in mijn hersenen erg traag is. Dit is een gevolg van het hersenletsel wat ik heb opgelopen tijdens mijn geboorte. Hierdoor heb ik moeite met schakelen in gesprekken, prioriteiten stellen, meerdere dingen tegelijk doen.

Wat ik wel goed kan

Leren op HBO niveau kan ik goed, alleen kost het meer tijd om te leren. Op school kon ik daar (onbewust) wel rekening mee houden. Ik had extra tijd tijdens tentamens omdat ik gebruik maakte van een laptop en als het nodig was leverde ik verslagen pas voor de herkansing in, zodat ik meer tijd had om een goed verslag te schrijven en soms kon ik een alternatieve inleverdatum afspreken.

Op lange dagen was het vermoeiend om de hele tijd geconcentreerd te blijven, daarom rustte ik regelmatig in de rustruimte op school. Ik deed dan een powernap en kon daarna weer gewoon les volgen.

Stage

Tot aan mijn derde jaars stage kon ik de trage informatieverwerking goed compenseren door hard te werken. Het enige wat ik echt moeilijk vond was het oefen met het voeren van gesprekken. Het was een grote chaos. Ik haalde daarin alles door elkaar en ik wist gewoon niet meer hoe ik op mijn gesprekspartner moest reageren. Nu blijkt dat dat dus kwam doordat ik alle informatie nog niet had verwerkt.

Tijdens mijn stage vorig jaar bleek dat ik niet alleen moeite had met het voeren van gesprekken, maar ook met het organiseren en plannen van mijn werk en activiteiten. Voor een maatschappelijk werker zijn dat echt essentiële vaardigheden.

Wat is een vertraagde informatieverwerking?

Bij veel mensen met een hersenbeschadiging of een andere beperking, denk hierbij bijvoorbeeld aan autisme, verloopt het denkproces trager. Daardoor kost het meer tijd en energie om alles te volgen, als er veel tegelijk moet gebeuren, dan lukt het niet meer. Omdat de hersenen langzamer zijn, kan het lastig zijn om met tijdsdruk om te gaan, hier leer ik bijvoorbeeld mee omgaan in de Sint Maartenskliniek.

Door een vertraagde informatieverwerking, kan je ook problemen hebben met het verdelen van je aandacht over meerdere dingen, het opslaan van informatie, dingen organiseren en plannen. Hierdoor zijn sommige dingen die makkelijk lijken, best ingewikkeld. Koken bijvoorbeeld. Hier komt veel plannen, organiseren en tijdsdruk bij kijken. Ook kun je makkelijker overprikkeld raken en kunnen er problemen ontstaan bij het opslaan van nieuwe informatie.

Je kunt een trage informatieverwerking helaas niet trainen, maar gelukkig kun je er wel mee leren omgaan. Dit kun je doen door de tijd te nemen voor de dingen en bijvoorbeeld belangrijke informatie op te schrijven.

Toekomst

Ik kreeg laatst de vraag of ik wel mijn opleiding zou kunnen afmaken en daarna parttime gaan werken. In principe zou dit kunnen, maar dan moet ik weer opnieuw stage lopen, enorm hard werken om de vertraagde informatieverwerking te kunnen compenseren en vervolgens afstuderen. Ik denk dat het daarna lastig zal worden om een baan te vinden waarbij ik mijn werk goed zou kunnen uitvoeren omdat ik veel behoefte heb aan extra tijd, structuur en voorspelbaarheid. Mocht ik werk vinden dan moet ik heel hard werken om mijn werk goed te kunnen uitvoeren, met het risico op een burnout.

Ik ga (nog) niet werken, eerst wil ik weer goed in mijn vel zitten en accepteren dat ik gewoon niet snel ben en de tijd moet nemen om de dingen te doen. Voorlopig wordt mijn blog mijn dagbesteding, samen met de zorg voor mijn gezin. Als ik er klaar voor ben, wil ik waarschijnlijk samen met het UWV kijken, wat voor werk ik kan gaan doen. En tot die tijd zie ik het allemaal wel.:)

Bron: http://www.hersenletsel-uitleg.nl

 

 

 

23 gedachten over “Ik stop ermee…….”

    • Inderdaad, daarom doe ik het ook. Het liefst had ik het wel afgemaakt. Ik hoefde alleen nog maar stage te lopen en af te studeren. Afstuderen lukt prima, maar stage is de grootste belemmering.

      Beantwoorden
  1. Je hebt een lastig beslissing moeten nemen. Maar met je opleiding heb je wel belangrijk kennis en ervaring op gedaan. Ik hoop ook dat je van school certificaten meekrijgt van de vakken die je wel gehaald hebt. Elk diploma of certificaat is belangrijk als je er klaar voor bent om op zoek te gaan naar een baan. Je komt er echt wel! Elk stukje kennis of ervaring is belangrijk.

    Groetjes van Caroline (BOSK)

    Beantwoorden
  2. Wat een zware beslissing om te moeten nemen.
    En wat ben je sterk dat je hem genomen hebt! Respect voor jou!

    Zelf heb ik meerdere malen die beslissing moeten nemen. Ik wilde wel maar het lijf en hoofd konden niet meer.

    Neem de tijd om de revalidatie af te maken en daarna eerst bij te komen van een zware periode.

    Met jouw persoonlijke ervaringen en de kennis die je opgedaan hebt met studeren van MWD weet ik zeker dat er een baan voor je in het vooruitzicht ligt.
    Je bent een vrouw van hoge klasse en met meer kracht dan velen zich kunnen voorstellen.

    Succes en sterkte met alle regeldingen die nu nog volgen en je verdere revalidatie.

    Alle liefs,

    Wanda

    Beantwoorden
  3. Wauw, wat dapper om deze beslissing te nemen! Ik geniet in ieder geval ontzettend van je blogs, dus bedankt daarvoor! Verder wens ik je succes en kracht in het proces van het accepteren van je trage informatieverstrekking! Groetjes Damion 🙂

    Beantwoorden
  4. Wat een beslissing om te moeten nemen. Eigenlijk wordt deze door je ‘ beperking’ genomen, wat natuurlijk heel jammer is. Ik hoop dat je je weg opnieuw gaat vinden en dat je op een of andere manier ook weer uitvindt. Zoals ik je af en toe heb mogen leren kennen via social media kwam je sterk en tegelijkertijd kwetsbaar over. Ik weet zeker dat je uiteindelijk op je plek komt en waar je beperking wegvalt en jij gewoon, just Rosita kunt zijn.

    Beantwoorden
  5. Wat heb je die uitleg over vertraagde informatieverwerking goed, helder en duidelijk omschreven Rosita. En wat verdrietig om deze beslissing te moeten nemen. Ik vind het heel dapper en fijn dat je dit met ons wilt delen.

    Beantwoorden
    • Dankjewel Julia. Ik wil hiermee inzicht geven over het leven met een beperking en naar mijn mening is er nog maar weinig bekend over de onzichtbare gevolgen van hersenletsel.

      Beantwoorden
  6. Wat erg dat je je opleiding niet kan afronden. En dan druk ik me nog zacht uit. Ik heb je site net ontdekt. Jee, wat ben jij sterk en een voorbeeld voor velen!

    Beantwoorden
  7. Een heftige beslissing, vooral omdat het me overkomt dat je er al zo hard voor hebt gewerkt. Het is wel goed om uit te zoeken wat je wel kan. Dat lijkt me ook een stuk minder frustrerend. Succes!

    Beantwoorden

Plaats een reactie