Sinds een week of 5 ben ik aan het werk bij mijn werkervaringsplek. Ik werk 8 uur in de week als front-end developer en we bouwen websites op basis van WordPress. Het werk wat ik doe vind ik fantastisch! Ik mag maken, wat iemand anders heeft ontworpen en dat vind ik heel fijn en het leukste om te doen. Ook vind ik mezelf nu veel leuker, nu ik aan het werk ben. Ik heb nu weer een doel gevonden, iets voor mezelf en ik kan meedoen in de maatschappij. (Kunnen) Werken is voor mij niet iets vanzelf sprekends vanwege mijn arbeidsbeperking.
Wat is een arbeidsbeperking?
Een arbeidsbeperking heb je wanneer je door je handicap of ziekte wordt belemmerd bij het doen van werk of het vinden van een baan. Zelf heb ik ook een arbeidsbeperking vanwege cerebrale parese.
Vroeger vroeg ik mezelf regelmatig af: “Wie neemt mij nu aan?” Jaren heb ik gedacht dat bedrijven me niet wilden aannemen. Ik wist ook niet echt waar ik goed in was, waar mijn kwaliteiten lagen. Ik wist wel waar mijn beperkingen lagen, wat ik niet kon. De aandacht ging vooral uit naar mijn handicap en wat ik niet kon. Toen ik nog studeerde vond ik het daarom ook heel lastig om een stageplek te vinden. Bij een gesprek vond ik maar lastig om uit te leggen, wat ik te bieden had, maar ik liep ook tegen vooroordelen aan, bijvoorbeeld dat cliënten mijn handicap als probleem zouden kunnen ervaren.
Op mijn zeventiende had ik een bijbaantje achter de kassa in een supermarkt, mijn chef vond het geen probleem dat ik cerebrale parese had. Op mijn 19e kreeg ik een Wajong uitkering. Sindsdien heb ik stages gelopen voor de verschillende opleidingen, die ik heb gedaan en vrijwilligerswerk gedaan. Maar verder heb ik nooit echt gewerkt, het hoefde ook niet per se en er werd regelmatig gezegd: “pas maar op, straks raak je je uitkering kwijt.” Maar met mijn Oude Wajong is dat voor mij niet realistisch.
Realisten Academie
Bij de Realisten Academie ging ik voorlichtingen geven en ik vertelde mijn verhaal bij de Harrietrainingen, dat doe ik nog steeds. Ik leerde ik niet alleen wat mijn kwaliteiten waren, maar ook dat er wel degelijk werkgevers mensen met een arbeidsbeperking aan willen nemen. Voor mij hebben de Harrietrainingen iets magisch: Werkgevers leren in twee dagen van ons wat er allemaal bij het werken met een handicap komt kijken en worden de ‘ideale collega’, een soort aanspreekpunt voor hun collega met de beperking of chronische ziekte. En ik kom in contact met werkgevers en kan op deze manier en beetje netwerken. We leren dus van elkaar.
De arbeidsmarkt wordt steeds inclusiever. Toch zijn nog veel vooroordelen over het werken met een arbeidsbeperking en hebben we nog een lange weg te gaan. Er heerst naar mijn mening nog veel onwetendheid. Zo kwam ik laatst deze opmerking en vraag tegen:
“Bekijk het ook aan de werkgeverskant. Die moet soms zoveel aanpassingen en doen uit eigen zak dat het best gedoe is. En men doet het nooit genoeg. Veel moet aangepast worden voor soms 1 persoon. Wat vind je daarvan?” “Die werkgever moet overtuigd worden, stapje voor stapje meegenomen in het proces. Vaak is daar geen tijd voor. Ik heb het zelf van dichtbij meegemaakt om een Wajongere in de dienst te nemen. Het is verschrikkelijk.”
Werken met een arbeidsbeperking
Dit soort gedachten en uitspraken kunnen echt niet meer. Hoeveel mensen denken dit? Ik vind dit nogal pijnlijk om te lezen, bovendien klopt het niet en het is schadelijk voor de beeldvorming. Je zal maar in een rolstoel zitten en niet naar de wc kunnen omdat er geen aangepast toilet is op je werk…. Sowieso moet toegankelijkheid iets zijn wat standaard zou moeten zijn.
Ik heb het gevoel dat veel mensen dit denken en geen idee hebben van wat er allemaal mogelijk is, zodat iemand toch kan werken en wat aan het werk zijn betekent voor iemand met een handicap. Aanpassingen kun je aanvragen bij het UWV, dat hoeft een werkgever niet zelf te betalen. Bovendien zijn er verschillende regelingen, al weet ik daar niet het fijne van (meer info: Zie de linkjes onderaan). Daarnaast komt het op mij over alsof mensen zoals ik, met een handicap het niet waard zijn om aan te nemen. Terwijl wij echt wel veel te bieden hebben. Als je een handicap of ziekte hebt, wil het niet zeggen dat je geen talent of kwaliteiten hebt.
Ik ben ook niet van mening dat werkgevers overtuigd moeten worden. Ik denk dat de hele samenleving moet leren dat gehandicapten ook veel te bieden hebben, dan zien werkgevers ons ook. Bovendien zijn er al veel gehandicapten aan het werk, maar die “zie je niet”. De overheid moet hierin ook echt beter hun best doen. Je ziet met regelmaat in het nieuws dat er te weinig mensen met een arbeidsbeperking worden aangenomen.
Chedda zegt hierover: “De processen die ervoor zorgen dat mensen met een beperking aan het werk komen zijn langdradig en gebaseerd op ontmoediging. Het probleem zit niet in mijn of de beperking. De overheid en instanties die deze processen bedenken en maken moeten beter hun best doen om werkgevers hierin te helpen. En werkgevers mogen weleens op een andere manier over ons denken als toegevoegde waarde in plaats van last. Want ik heb evenveel recht op werk als iemand zonder beperking.”
Bewijzen
Door dit soort gedachten en uitspraken, heb ik het gevoel dat ik me heel hard moet bewijzen. “Ik kan het wel, ik ben het ook waard of ik wil ook meedoen in de maatschappij en aan het werk gaan, net als iedereen. Net als wat Chedda zegt, Ik heb evenveel recht op werk als iemand zonder handicap. Maar ik heb altijd hard gewerkt/gestudeerd en geprobeerd om mee te doen, tot het niet meer ging, ik tegen een burn-out aan zat en ik ging revalideren en 1 jaar lang uit moest rusten. En nu is het tijd om op een manier aan het werk te gaan, die goed is voor mij en waar ik goed in ben. Ik heb het heel erg naar mijn zin op mijn werk. Mijn werktijden zijn flexibel, al werk ik op vaste tijden omdat dat voor mij beter is. De collega’s en mijn werkgever zijn heel leuk. Ik kan vanuit huis werken, dat scheelt veel energie. Vandaar mag ik trouwens weer aan het werk. Ik kijk er naar uit!
Wil je meer weten over werken met een arbeidsbeperking?
Oef, wat pijnlijk dat er zoveel van die vooroordelen zijn die helemaal niet kloppen (bijvoorbeeld over de kosten). Erg interessant artikel weer.
Dankjewel! Ik vond het vrij lastig om deze blog te schrijven. Het is inderdaad pijnlijk dat er zo wordt gedacht. Dat wilde ik graag bespreekbaar maken.
Super trots op je Rosita, vind het heel leuk dat jij bij ons team gekomen bent! Hoe je alles oppakt gaat goed en echt een leuke, vrolijke aanvulling voor het team!
Dankjewel! Ik vind het enorm leuk om dit werk te doen en bij jullie team.