Ruim een jaar geleden besloot ik dat ik aan het werk wilde als webdeveloper. Tijdens de lockdown begon ik met leren. Ik leerde HTML en CSS en vervolgens begon ik met Javascript. Tegelijkertijd was ik ook begonnen met een werk-fittraject en inmiddels heb ik een werkervaringsplek als front-enddeveloper.
Javascript
Momenteel ben ik Javascript aan het leren. Het is niet makkelijk, maar ik ga het wel steeds beter begrijpen. Ik begrijp de basis, maar nu wordt het wel steeds moeilijker. Het is nog moeilijk voor me om hetgeen toe te passen wat ik heb geleerd. Nu moet ik bijvoorbeeld een Creditcard checker maken, waarbij er wordt gecheckt of creditcardnummers wel kloppen. Ik vind deze opdracht erg moeilijk en ik ben het zoveel mogelijk aan het uitstellen.
De angst dat ik het niet kan wordt de laatste tijd groter.
Toen ik nog MWD studeerde had ik veel moeite met het voeren van gesprekken. Uiteindelijk bleek dat maatschappelijk werker (tegenwoordig Sociaal werker) worden er niet inzat omdat ik door mijn trage informatieverwerking, de belangrijkste vaardigheden niet goed kan.
Nu heb ik de angst dat ik het misschien weer niet kan. Wat als ik geen Javascript kan leren? Dat het te moeilijk is voor me. Ik merk al dat ik een ingewikkelde code best overweldigend vind om te zien.
Verder heb ik het idee dat ik veel meer moet kunnen dan dat ik nu kan of misschien ben ik niet technisch genoeg. Misschien ben ik er te weinig mee bezig. Deze ideeën kloppen niet, als ik er goed over na denk. Ik ben nog volop bezig met leren en ervaring opdoen, dus dan kan het niet zo zijn dat ik veel meer moet kunnen dan dat ik denk dat ik nu kan. Wel vind ik dat ik meer zou moeten oefenen met het toepassen van Javascript. Maar dat vind ik best eng. Ik ben vooral bang dat het me niet lukt.
Het Imposter Syndroom
Ik denk dat ik last heb van het imposter syndroom of te wel het oplichters syndroom. Als je last hebt van het imposter syndroom dan leg de lat voor jezelf heel hoog legt, dat je jezelf aan het onderschatten bent. Hoe vaak iemand ook tegen je zegt dat je echt echt wel goed bent en het dus ook doet. Je blijft twijfelen aan je eigen kwaliteiten. Hoewel de naam misschien anders doet vermoeden: Het is geen ziekte, maar de angst dat je door de mand valt en eigenlijk niet zo goed bent als anderen denken. Hier lees je er meer over.
Ik herken dat wel heel erg bij mezelf. Ergens weet ik wel dat ik een webdeveloper kan worden. Ik bent het al, want ik werk als front-end developer. Alleen hoef ik (nog) geen javascript te gebruiken. Het gaat nog steeds enorm goed. Ik ben ook niet onzeker of ik geen HTML en CSS kan. Dat kan ik, ik kan ook een statische (mobiele) website bouwen. Het gaat me voornamelijk over Javascript en over een aantal andere zaken, die ik nog niet zo vaak heb gedaan. Dat moet ik gewoon nog leren en dat is echt niet erg. Als je niks meer hoefde te leren, zou het leven ook maar enorm saai zijn.
Heb jij wel eens last van het imposter syndroom?
Goeiemorgen hoi Rosita,
Ja snap ik aan jou. Misschien jij is te veel. Plan en ook te veel stress gehad. Ik
vind het beter je computer minder gebruiken. Als jij zijn hulphond of per elke dagen naar buiten half uur gefiets. Heel erg gezondheid buiten lucht fris!
Ik zou inderdaad wel elke dag naar buiten moeten inderdaad. Dat zou veel beter zijn. En het was de afgelopen tijd ook best druk. Maar als het goed is, wordt het nu wat rustiger.
Houd er rekening mee, dat 80% van code die je ziet copy-paste is en ook teamwork. Dus, die overweldigende code lijkt als geheel indrukwekkend, maar uitgesplitst in sub-deeltjes valt het allemaal best wel mee. En ook, “afkijken” is dus niets mis mee. Kijk hoe anderen een probleem aanpakke/oplossen. Ook daar leer je heel veel van.
Dat is waar. Dankjewel voor je tips!